güneş vurmuş zülalinin başına
karlar girmiş toprağına taşına
ben ağlarım gurbet elde boşuna
gel ağlama yerime koy kendini
didvakede çoban sürüyü bekler
kjabul olmaz tuttuğumuz dilekler
evlegenin düzlerinde hulekler
gel ağlama yerime koy kendini
otfakenin yamacında yatan var
şaşort çıkmış yar eliyle tutan var
o toprakta ecdadım var atam var
gel ağlama yerime koy kendini
Kayıt Tarihi : 3.11.2009 10:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!