Dünyam; insan eli fazla değmemiş tabiyat, bir de kütüphanem. İçinde akıl, matematik, merhamet olmayan her düşünce, her eylem karın ağrım. Bu türden yapılan her eyleme sancıyım anlayacağın.
Düzemsi bir odadayım. Kütüphanem yanı başımda. Dostlukta, yarenlikte; açlığımı, susuzluğumu yan ediyorum hikayelerin yanına, kimseye minnet etmeden. Sayfalar arasındaki her güzel cümleye, hikayeye, yaşanmışlığa yancıyım anlayacağın.
İyi hissettirmeyen, bir şey katmayan, aydınlatmayan; geçmişi anlamama, gelecekte yolumu bulmaya yaramayan düşüncelere, kitaplara, insanlara, mekanlara yerim dar. Gayrısına hancıyım anlayacağın.
Y.D
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta