Dünyam; insan eli fazla değmemiş tabiyat, bir de kütüphanem. İçinde akıl, matematik, merhamet olmayan her düşünce, her eylem karın ağrım. Bu türden yapılan her eyleme sancıyım anlayacağın.
Düzemsi bir odadayım. Kütüphanem yanı başımda. Dostlukta, yarenlikte; açlığımı, susuzluğumu yan ediyorum hikayelerin yanına, kimseye minnet etmeden. Sayfalar arasındaki her güzel cümleye, hikayeye, yaşanmışlığa yancıyım anlayacağın.
İyi hissettirmeyen, bir şey katmayan, aydınlatmayan; geçmişi anlamama, gelecekte yolumu bulmaya yaramayan düşüncelere, kitaplara, insanlara, mekanlara yerim dar. Gayrısına hancıyım anlayacağın.
Y.D
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta