İstanbul’un en meşhur yerinde
Öyle bir sarnıç ki yere batıyor
Buz gibi soğuk duvarlar üstünde
Tarih yerin dibinden kök salıyor
Kendini güzel İstanbul’a adamış
Güya çabası koca şehre yetecek
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta