Yere Düşen Dondurmam Şiiri - Ülkühan Boz

Sahilde yürüyorduk sadece
Çıkmıştık evden ailece
Her taraf ışıklı renkli bir gece
Külahta dondurma alalım dedik
Maraşlı’ya gelince
Doldur amca dedim bencilce
İnsan nefsi,karmaşık bir bilmece
Bana çok doldurdu amca
Oyun etti ama elinden aldım kolayca
Dondurmam bir anda yere düştü
Onu yalamak artık bir düştü.
Annem,dikkat etseydin düşürmezdin dedi
Babam,hakkını kaybettin dedi.
Kardeşim oh olsun dedi
Ben ağladım o an
Büyüdüm, şimdi hatırlıyorum
Yeseydim o dondurmayı unuturdum
Hiç hatırlarmıydım şu an.
Bir balık hopladı denizden
Görünüp kaçtı aniden
Çok güzeldi pulları
Belkide kaçan balık
Kaçtığı için güzeldi.
O dondurmam kaymaklı
Benim için özeldi.