Yerden Yere Hep Vursun Şiiri - Mehmet Al ...

Yârin zülfünden aşkı kokar kokar
Gelir gönül elimden zülfü tutar
Sen aşk mısın yar söyle bana yârim
Sinende cennetin aşk gülü kokar
Mis kokusunu gönlü güzel saçar
Alsın isterse yârim yerden yere hep vursun
Alır beni o cennet sinesine o katar

Ne olur yar benin bu gönlüme biraz dokun
Ey aşkım beni yârin gül sinesine sokun
Ne önemi var artık var az ile çok çok ’un
Ben kendimi buldum da sizler geride durun
Alsın isterse yârim yerden yere hep vursun
Alır beni o cennet sinesine o katar

Artık o yârin cennet gönül kapısı benim
Hiç terk etmeyeceğim binlerce yemin
Bu can bu aşk bu gönül söyleyin bana kimin
Hakkın bir emanetidir ne senin ne benim
Biraz önce suskundu bu benim kaba dilim
Aşk söyletir hep böyle güzel güzel ben derim
Alsın isterse yârim yerden yere hep vursun
Alır beni o cennet sinesine o katar

Al aşkla sar yâri sen koynuna dolsun özün
Gönül cennet bağında aşkla açılsın gözün
Hak ile aşk söylesin artık senin bu dilin
Bundan başka var mıdır gidecek serin yerin
Hak yolunda aşkla yâr koynunda durma sevin
Belki ecel gelecek kalır cansız bedenin
Alsın isterse yârim yerden yere hep vursun
Alır beni o cennet sinesine o katar

Yârin o gönül gözü elbet olur çok keskin
Seveceğini bilir gel der hazırdır yerin
Gönlü cennet bağıdır eser rüzgârı serin
Aşkla sever bakışı anlamlı olur derin
Sarınca kollarına kalmaz hiç inan derdin
Alsın isterse yârim yerden yere hep vursun
Alır beni o cennet sinesine o katar

Aşk bildiğiniz sırla dolu bin bir muamma
Haktan istedim kattım bende her bir duama
Bazen uzak kaldım ben dedim dur gönül ama
Mevla’m da cevap verir elbet benim duama
Kabul olundu duam yârin gönlüne girdim
Aşk bu gönül içinde cennetimi ben gördüm
Alsın isterse yârim yerden yere hep vursun
Alır beni o cennet sinesine o katar

Sevdim aşkla işte ben çıkmaz oldu aklımda
Bir baktım aşk gülüşü canıyla ben yanımda
Aşk dolu elbiseyi çıkardım sandığımda
Gönlümle serdim yere bana her baktığında
Bana kolunu açtı sardı her koştuğumda
Alsın isterse yârim yerden yere hep vursun
Alır beni o cennet sinesine o katar

Ağlamadım gözümde yaş olup akma dedim
Beni sevdiğini ilk bakışta ben bak bildim
Açtı gönül kapısı işte içine girdim
Aşk neymiş sevgi neymiş işte o an ben gördüm
Aldım bu gönlümü ben gönlüne o an gömdüm
Alsın isterse yârim yerden yere hep vursun
Alır beni o cennet sinesine o katar

Kul Mehmet’im işte aşk böyle aşkı yazdırır
Sevdirir cümlesini gönüllere vardırır
Aşk insanı gönülde gönüle kazandırır
Aşk ile olmayanı elbet şeytan kandırır
Götürür de cehennem narında o yandırır
Olan ölü bedeni aşk aşkla bak canlanır
Alsın isterse yârim yerden yere hep vursun
Alır beni o cennet sinesine o katar

Kul Mehmet