Yerden Bir Sarsıntı Şiiri - Emre Doğan

Yerden bir sarsıntı,
Dalgalandırmak için geçmişi biraz daha özlemesin,
Kırmızı bir papatya kendine yol arıyor,
Bulmak için satır aralarında durmaya boyun eğmiş,
Gelişen birer kıvılcımdır.
Boşluk boşluğa üstün gelmiş bir zamanda,
Doldurmak onlarca kadehi,
Ya da boşaltmak balon gibi şişen kibrini,
Hangisi daha çok vuruyorsa kalbinde hiç uğruna,
Kesip atmalısın papatya.

Kırmızı papatya,
Olmamalıydın bu dünyada,
Beyazlar gözümüzü yormadan güzellikler içinde süzülüyor,
Süzülmek sana yakışmaz,
Göze batmak iyi karşılanmaz,
Kırmızı papatya,
Dikkat çekmemeliydin bu kadar,
Toprağın aynı,
Su, güneş, tanrı,
Kırmızı papatya,
Olmamalıydın kırmızı.

Yapmacık karelerin içinde,
Mutlu göstermek istiyorlar her zerreyi,
Ölümsüzlüğü bulamayacaklar,
Ne acı,
Ne acı ki evlere sığamayan paraları,
Kefenlerine de sığamayacak,
Ne yazık ki topraklarında yalnız bir gül bir papatya,

Siyahın içinden gemilerle geçiyor zaman,
Kelimeler her fırsatta zedeliyor narin bulutları,
Her düşüşte uçmayı unutuyorum,
Yürümek öylesine zor ki,
Kaldırım taşlarının arasında sıkışmış sözcükler,
Aşkımızı anlatmak için çıkmaya üşeniyor,
Öylesine az bastık ki üstlerine,
Uçup gitmişlerdir belki.

Kırmızı papatya,
Tek suçundu bizden olmamak,
Kırmızı papatya,
Kırmızı papatya.