Türkiye'de işveren işçiyi sever.
Çünkü; sevmeyecek ne var.
Hakkı olan parayı vermez.
Hak arandığında,iş yerinde işi olmaz.
İşveren işçi'nin hakkını yerde büyür.
İşveren işçi'yi iş kanununa göre çalıştırmaz.
Mesai yaptırır,hakkını vermez.
Birde devlet'ten çalar devlet bilmez.
Devlet bilsede,ihbarsız olmaz.
İşveren işçi'nin hakkını yerde büyür.
Hakkını arayan işçi oluyor kötü.
İşçi'nin çoğu yalama olmuş,istemez hakkı.
İşçi'de birlik olmayınca,işveren haklı.
İşveren'in pislikleri,işçi'nin böğründe saklı.
İşveren işçi'nin hakkını yerde büyür.
İşçi,köylü,gençlik şimdi nerdeyiz?
Özgür,insanca yaşamak için hardayız?
İşverene yalama olmuş bir yerdeyiz.
Zaten hak, hukuk arayamamaktayız.
İşveren işçi'nin hakkını yerde büyür.
Ben doğdum doğalı,sömürülür işçiler.
Sömüren sözde ağlar, bire de beş katar.
İşçi ise,ölene kadar sömürülerek yanar.
İşçiler bu ömürde sömürülerek yaşar.
İşveren işçi'nin hakkını yerde büyür.
(Ümraniye,24.02.2010)
Yüksel Gider
Kayıt Tarihi : 11.3.2010 17:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!