Hiç yolunuz düştü mü eksi sonsuza
Uykularınızdan irkilerek bir gece yarısı
Fesleğen kokulu rüzgarlara
Döndünüz mü yüzünüzü
Şu duvara somurtkanlık bulaştığı için
Kocaman bir yeryüzü meraktadır
Ağla şiir
Şimdi kumun savrulma vaktidir çöllerden
Peşin sıra.
Rengarenk yemenili
O bildik uyaklar yan gelip yatıyorlar nasıl olsa...
Işı bana
Bıçağımın ucunda duran keskinlik
Kendimi yitirdim kendi içimde
Öpmeye gelmez oldu anlık
O bildik gölge
Tek şükretmek kalıyor geriye artık
D/üşüyorum
yeditemmuzikibinonbeş
Necdet ArslanKayıt Tarihi : 7.7.2015 17:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gök almaz ki rızası olmadan elvedayı... Tutup mendil sallasak 'hava....'
Demiştim son şiirlerimden birinde.. 'Ah! Şu kollarımın çektiği ezilmiş tat...' Hadi bizimki 'taşımaktan' morardı.. Kadir, kıymet bilmeyenler hep bize mi düştü?
Dertleştim işte şiirinle Necdet...
Kutlarım, Kardeşim..
İçtenlikle kutluyorum
formaların apoletleri
sanki altın simlerle
işlenip tezyin edilmiş
Geçenlerde genç bir
şaire sizden bahsettim
şiirlerinize bakacağını
vaad etmişti.
Çok beğendim üstadım.
Saygıyla muhabbetlerimi
sunarım.
Şiirleşen, duygu yüklü yürek sesinizi tebrik ediyorum, sevgili Necdet öğretmenim..
Nice güzel şiirlere dileklerimle..
Saygı ve Selamlarımla..
TÜM YORUMLAR (5)