Örümcek ağlarının aydınlığı ördüğü yerdeyim,
Elem dolu gecelerin dibinde
Aşkın acı toprağına gömülüyüm.
Nefes seslerini işitmem
Suskun kederime düşkünüm.
Güneşin kör olduğu mahzendeyim,
Işıklar benden bihaber
Zifiri çukurun ızdırabından seslenmekteyim.
Sözün değeri kalmayınca
Konuşmanın lüzumsuz olduğunu bilmekteyim.
Hıçkırıklarla köpüren suların içindeyim,
Kimsenin olmadığı sahillerde
Derdimle kıyıları aşındırmışım.
Sürer gider dalgalarım
Geçmişin hüznüne bağlanmışım.
Kayıt Tarihi : 10.11.2021 02:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!