Yeraltı Şehirleri Şiiri - Mahmut Çopuroğlu

Yeraltı şehirlerinde çürümüş bir yüzüm var.
Sensizlik nereye kadar?
Yalnızlık kime yarar?
Hasret bana her zaman zarar.

Yeraltı şehirlerinin çocukları var gözlerimde.
Acı acı bakarlar, ben bakamam yüzlerine.
Birkaç adım attıktan sonra düşerim yerlere.
Yeraltı şehirlerinde solmuş gözlerim var.

Kırılmış gözlük camı.
Dönsen kalmaz belki bu şairin derdi tasası.
Zalim dünya, kiminin hep var acısı.
Sensiz dinmeyecek kalbimin ağrısı sızısı.

Bir asır koşarım durmadan.
Seninle kavuşurum ümidiyle.
Kim bilir beni? Belki yaradan.
Duysa beni, biter bu hayat dediğin izdiham.

Usanmadım daha aramaktan.
Yarınlara ölü ölü bakmaktan.
Bir asır sürse kanayan yaram.
Seni bulsa, utanır akmaktan.