Şehirlerde, onca gökdelenler görürüz.
Her beldenin, birde yerdelenleri vardır.
Göz yüksektedir, yere bakmaz yürürüz.
Gökdelene inat, yerdelen ebedi mekândır.
Gece rengk renk ışık cümbüşü, gökdelenler.
Gökyüzünün, böğrüne saplanmış hançer.
Karanlığa bürünür, her gece o yerdelenler
Geceler gündüzler aynı karanlık geçer.
Gökyüzünün, şımarık çocukları gökdelenler.
Yerdelenler, yeryüzünün çukur kümbetleri.
Gök gubbeye basamak, beton merdivenler.
Şehrin sessiz çığlıkları, yerdelen mabetleri.
2010
Kayıt Tarihi : 17.5.2010 10:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Gökyüzünü delen gökdelenlerle, ebedi mekanımız olan mezarlar karşılaştırılmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!