Öyle karşıdan konuşmak kolay!
Gel yer değiştirelim sen burdan ben ordan konuşalım...
İnsanlar öyle basitleştirmiş ki duyguları, düşünceleri, fikirleri.
Ruhsuz bir robot gibi görüyorlar seni.
Mecburiyetlerinle bomba atıyorlar üzerine.
Sizin düşündüklerinizi düşünmedim mi ben...
Kimse bilmiyor bir tek siz mi biliyorsunuz
herşeyi!!!
Kolay mı bu kadar sözün ağızdan bir çırpıda çıkması.
His, duygu, maneviyat yok da,
Kalp de mi yok yoksa?
Sen hiç ben olmamışken,
Hiç ben deyip kendini birinci sıraya koyamamışken,
Mutluluk dağıtıp o sevinçlerle mutlu olmayı seçmişken,
Onlar senin olan hayatı gözünün içine baka baka çalar.
Hülya Yalçınkaya
Kayıt Tarihi : 4.4.2019 12:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hayat
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!