Yer altı kriptoları Şiiri - İlyas Alagöz

bir karmaşa denizinde kendimi ait hissedip hissetmediğimi bilmediğim, hem itici, hem de çekici olan, herkesin kendine bir mevki bulmaya çalıştığı bir yolculuğun, üçüncü mevki, en melun yolcusuyum.
bütün gücümle bu yolculuktan kurtulmaya çalıştığım hengamede, karanlık kimleri yutacak ve kimin ipi çekilecek, bilmiyorum. sokak lambaları arasında şakaklarıma gölgeler düşerken, yitip giden yollarda kırılır kaldırımlar. kan-ter içinde bir umut kapısı arayarak, yalpalaya yalpalaya yürürüm. ağzım dilim kupkuru, bu kapı neden açılmıyor? ah bu kapı neden açılmıyor? mezarcım beni bekliyormuşçasına canım sıkılıyor.

2.boyut – gece kalıntıları

1- bu kente karanlık çökünce
uçurum gibi gelir gece

- elektrik telleri içinde, düşötesi bir yolculuk başlar. ay çırpınmaya başlarken aralanır kapılar. gece; dehşet: kıtalar arası bir düzüşmenin medcezirlerine takılır insancıklar-

ama yine de ay doğar
bu kent karanlığa teslim olunca

2- ay şavkını vurur geceye, hafif rüzgarla titreşen ışıklardan çıplak melekler doğar bulvarlara. kenti yutacak bir sessizlik içinde, fısıltılarla, ansızın gecen gölgeler gibi davetiye çıkartılar mabetlere. karanlık duvarlardaki oyuklarda ter kokusu. iç geçiren ses. ağlayan. kusan. damlayan su sesi… yankı yankı yayılan sesler ortasında, tanrının kendi elleriyle diktiği iki kule arasında,
eklemsiz tümceler şeklinde yükselir sesler.
siz de melankolik bir gıcırtı duydunuz mu?

3.boyut – duvara karşı

1- ve her gece, sonu gelmez münzevi saatlerde bir kapana kısılmışlık duygusu sarar benliğimi. kafatasım dipçiklenir, ölümcül darbelerle sarsılır beynim. ismi olmayan bir cesedin parçaları gibi yapışırım kentin duvarlarına. siren sesleri arasında bağırmaya başlarım. dağılıp yiter, duyulmaz acımın ve öfkemin sesi.
ölmeyi başaramadan tükenirim kalabalıklarda.

2- üstüm başım kostik içinde
yırtık bir afişim şimdi
gittikçe seyrelen son umut kımıltısı da kaybolurken, hoyratça esen rüzgarın iniltisiyle acılar pusu kurar köşe başlarında. hırçın fırtınalar darmadağın eder beni.
acı ve çile motiflerini işleyen nakkaş misali, kaçırdığım hayat parçacığını işlerim kentin duvarlarına.

yalıtılmış sesim güç çıkar
yüzümün asimetrik yıkıntıları arasında
kaçak bir kent gecesi
fevri bir edayla kusuyorum isyanımı