Yenmiyor Para Şiiri - Ahmet Zeytinci

Hayat bu acı tatlı, ne hediyeler verdi
Alnımızın teriyle, yaşamakta güzeldi...

Çalanları baş tacı, yapanları çok gördük
Paraya ilah diye, tapanları çok gördük...

Kızılderili adam, demiş yenmiyor para
Biz de el kiri deriz, yoksa düşeriz dara...

En yakınından bile, utanır istemezsin
Fıldır fıldır ararsın, borcu ödesem dersin...

Kredi kartın var ya, sokuver makineye
Faize katlanırsın, dalarsın sekineye...

Bitirir faiz seni, al al nereye kadar
Ödenmezse borçların, alacaklılar budar..

Puanınız birikmiş, hemen kullandıralım
Puanlar hikâyedir, biraz kıllandıralım...

Bütün indirimlere, balıklama dalınır
Kaşık ile verilip, kepçe ile alınır...

Kapitalist piyasa, cinliklerle doludur
Paranı almak için, beynine fit doldurur...

Bir alana bir daha, ikincisi bedava
Aslında oyundur bu, alırsın sonra hava...

Kredi kartınızı, elli dörde bölelim
Ödeyemeyiz dostum, en iyisi ölelim...

Tüketimi körükler, bu kapitalist dünya
Rahata erecektik, görmeseydik bir rüya...

Fakir ve garip millet, bunlara inanıyor
Batan gemi malları, bitmeden alınıyor...

Noktayı da koyalım, sözleri bağlayalım
Gariban halkımızla, beraber ağlayalım...