Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
katılmamak mümkün mü. hepsine katılıyorum, tüm dileklerinize. güzel dilekleriniz için de ayrc. teşekkür ederim
ADININ ŞİİR GİBİ OKUNUP, TÜRKÜ GİBİ SÖYLENECEĞİ BİR YENİ YIL OLMALI,
HEPİNİZ İÇİN, HEPİMİZ İÇİN, ÜLKEMİZ VE BÜTÜN İNSANLIK İÇİN ……
adı şiir gibi okunan duyarlığın bu şeffaflığı asla solmayacak, hepimiz için, ülkemiz ve bütün insanlık için
teşekkür ediyorum duygularımızın bu ses güzelliğine, sevgim, saygımla
Ben de öyle bir yeni yıl istiyorum ki; mutluluğun, barışın, huzurun,fefahın,özgürlüğün,aydınlığın renk renk konfetiler gibi göklerden başımıza yağacağı...
Ruhumuz huzur bulsun...
Cebimiz bolluk,
Kalbimiz sevgi,
Dünyamız barış,
Çocuklarımız umut....dolsun...
Tabii her şeyin başı sağlık...
Saygılarımla...Hâlenur
Dileklerinize tüm yüreğim ile katılıyor insanlığa barış, sevgi, umut, sağlık ve kardeşlik dolu günler diliyorum.
Teşekkür ediyorum. Kaleminize ve yüreğinize sağlık. Saygılar yüreğinize
Tüm bu dileklere katılıyorum...
'HEPİNİZ İÇİN, HEPİMİZ İÇİN, ÜLKEMİZ VE BÜTÜN İNSANLIK İÇİN …… '
Yeni yıl ve ardından gelecek olan tüm yıllar hayırlı olur inşallah.
Saygımla
ADININ; SEVGİ VE ZENGİNLİK OLACAĞI BİR YENİ YIL OLMALI.
ADININ; KARDEŞLİK VE BARIŞ OLACAĞI BİR YENİ YIL OLMALI.
ADININ; İNSANDA VE DOĞADA SAĞLIK OLACAĞI BİR YENİ YIL OLMALI
ADININ ŞİİR GİBİ OKUNUP, TÜRKÜ GİBİ SÖYLENECEĞİ BİR YENİ YIL OLMALI,
HEPİNİZ İÇİN, HEPİMİZ İÇİN, ÜLKEMİZ VE BÜTÜN İNSANLIK İÇİN ……
Benim söyleyecek dileyeceklerimi en güzel tarzıyla siz koymuşssunuz zaten satırlara sevgili dost
bana kutlamak düşer ....tekrar güzel yıllar temennisiyle selamlar
müzeyyen başkır
..............................................................
bu yıl iNSANLIĞIN...insanca duyguların olsun...temennilere yürekten katılıyorum....saygılar ....teşekkürler....
Neden hep umutlarımız, dileklerimiz bir sonraki yıla kalıyor. Acaba yeterince yürekten istemiyormuyuz.
Güzel dileklerinize bende katılıyorum. İnşallah yeni yıl en azından umutlarımızın yeşerdiği bir yıl olur. Sevgiyle kalın.
Dört nala fasılasız koşturup durduğum ve alabildiğine yorulduğum nahoş bir yılın sonunda, tenha bir ormanda zamanın dizginlerine asılıp yavaşlayarak yaşlı bir ağacın gölgesinde konakladım.
Orman, fısıldaşan yapraklardan dev bir koroyla, uğultulu türküler söyledi kulağıma, dağlarımdan burnuma kekik kokuları taşıdı.
Kah kan kırmızı dağ çileklerinden tadarak, kah fırtınada devrilmiş ağaç gövdeleri arasına dalarak dostlarla kolkola yürüdük uçsuz-bucaksız çam ormalarının çamurlu patikalarında.
Sağanak yağmurlar altında tepelere tırmanan rampalar arşınladık, zirveyi dost içtenliğinde kaldırılan kadehlerde kutladık.
Öylesine bir yılı geride bırakmıştık, bütün bir yılı eğlenenleri izleyerek geçirdik çoğumuz ve yine çoğumuz tv başında eğlenenleri izleyerek girdi yeni yıla.
Tatsız geçen senenin son günü, omzumdaki yük yağmura karışıp giderken gemlenen keder soluklandı, ormanda bir ağaç gölgesinde.
Son kadehler de kalktı dolunaya doğru.
Yorgun bir aralıktan bakınca; eskisinden çok daha iyi bir YENİ YIL gördüm, Hepimz için...
Saygı ve dostluğumla. Işıl Aksoy.
YENİ YIL AYNI SİZİN DEDİĞİNİZ GİBİ OLMALI..
BÜTÜN İNSANLIK İÇİN DİLEKLERİNİZİN GERÇEKLEŞMESİNİ DİLERİM..
ÜLKEMİN BİRLİK VE BERABERLİĞİ BOZULMASIN HİÇ...
MUTLU YILLAR..
Bu şiir ile ilgili 33 tane yorum bulunmakta