Her defasında yenilgilerimle döndüğüm evim
benim ile yalnız, bensiz Boş evim
Güzel duyguları silen nefrete dur diyemezken
Çaresizlik, gurur ellerini bağlamışken
Gözünde hiçbirşeyin değeri yokken
Kalkamazsın ayağa, zorlama kendini
Sabah ışığının keskinliği gözlerine değerken
bir damla söz ruhun kurak topraklarına düşerken
içinden bir nara yükselip heyecanlanırsan
işte o zaman mahmuzla yüreğini
Kararsız kalma yollar uzar
suçlu yok Arama, kandırma kendini
Yaşayıp öğrendiklerini unutmadan yürü
yepyeni bir yenilgiye yorulmadan yol AL
Kayıt Tarihi : 3.3.2017 02:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!