Günün son ışıkları altında
Günün son koşturmacalarını
Seyre dalmış bir ihtiyar
Deşiyor, kanatıyor acılarını.
Orda da öylesine uzayıp giden
Gözlerinde düşüncelere sürüklenen
Yaşayan bir ruhun peşi sıra
O yolun yolcusu oluyor.
Birçok kere aynı yerde
Yenilgiye uğramış
Gel gör ki kendini yok ederken
Hiç farkına varmamış.
Şimdi kendi için geriye
Dönülmez bir iz bırakmış
İnsan düştümü bir kere
Ne yapsa kalkamazmış.
Taş uçacak, ağaç koşacak gibi
Sanki kuşlar konuşacak gibi
Etrafı süzdü öylesine
Sandı ki dünyada kalacak gibi.
Kayıt Tarihi : 7.12.2024 13:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!