fezayı bağlayarak yorgun kanatlarına
bir güvercin uçurup kıtalar arasından
çağırdın beni
geçerek birer birer sürgün kanyonlarını
derbeder koşup geldim ışıldayan tahtına
yarım koyup bir bardak kurşun rengi çayımı
Devamını Oku
bir güvercin uçurup kıtalar arasından
çağırdın beni
geçerek birer birer sürgün kanyonlarını
derbeder koşup geldim ışıldayan tahtına
yarım koyup bir bardak kurşun rengi çayımı
nasılmış canımın içi,
buz kalıplarında buz tutarak, hala sıranın bize gelmesini bekleseydik
bir düşle bile kıvılcım yakarak, kendi yangınımızla ısınabilir miydik
uyu kollarımda canımın içi, uyu şimdi….
hocam yüreginize kaleminize saglık *******10 saygılaırmla
Duygularımı yazmadan geçemedim.
Yüreğinizin sesini mükemmel yansıtmışsınız
şiirlerde genelde duygu ve akıcılık ararım.
Duygular berrak ve satır geçişleri mükemmel
ve yürek sesi özgürce dizelere dökülmüş,
kutlarım.Mutluluk ve sağlık dileklerimle...
Selam ve saygılar
Yaşama açılan kapıdan bakmak yerine, ölümlere
misafir olamaksa hayat denilen hayatın meczup
adresi eğer kurşunsa, şairin şu mısrası bütün
şiirin anlamını yüklenmiştir.:
*Gökyüzüne mevsimsiz çiçekler ekelim, her
renginde sevişmeler olsun.......Güzeldi.
Şefik KÖROĞLU
Hiç uyanmamak gerekir bazen,
uyu kollarımda canımın içi, uyu şimdi
sevgimle...
şiirle ısındım...çok güzeldi
Şahsınız tarafından sevgiyle sarılmış sarmalanmış harikulade bir sevgi yumağı,insanın içini ısıtan şirin şipşirin bir çalışma....
Kutluyorum Sevgili Cevat Çeştepe, saygılarımla.
Sanayi kentlerinin ürettiği anlamsız yaşamdan doğanın içine koşan yaşam duygularının harika tanımlamı olarak şiir insana doğallığını hatırlatıyor.
Çağ, yapaylığı çağdaşlık olarak nitelerken, doğallığın her çağa damga vuran tek gerçek olduğunu vurgulayan harika çalışmanızı kutlarım.
Güzel duyguların sevgiliyle paylaşıldığı güzel şiiriniz için kutluyorum Üstadım.Şükrü Topallar
Paylaşımı hayaller depreştiren, sıcacık umutlar taşıyan güzel bir şiirdi.
Yaşam, nedenleri sorulmayan bir serüven, insan tırmandıkça yükselebilen bir merdiven. Bir de zaman yok mu, düşlerimizi on-ikiden vuran... Avuçladığımız her kurgunun, her düşün arkasına geçişimiz korkak ve tedirgin, yaşamaya tutsak edilmişiiz. Yaşamsa , her saniyesinde milyarlara varan devinim, yenilenenler, yok olanlar ve sonra yeniden gelenler, bu fasit döngüyü düşündükçe insan, yıkılır bir ucundan kurulu tüm dengeler...Dursuz duraksız ileriye doğru akışın hızı... Aklımızdan geçenler, kanlardan, güllerden daha kırmızı... Paylaşım için teşekkürler. Severek okudum...Başsarılar dilerim.
Bu şiir ile ilgili 107 tane yorum bulunmakta