Yenildik zamana Şiiri - Ahmet Coşkun

Yenildik zamana

Şu zaman sel gibi sili süpürdü
Hangi ateş yanıp yürek kavurdu
Rüzgar gibi dört bir yana savurdu
Ne dost kaldı gönül nede sevgili

Para pula vursam kıymete değmez
Yalnışa saysam akla bir şey gelmez
Derler yaşanan güzellikler ölmez
Ne dost kaldı gönül nede sevgili

Çocukluğumdan anılar dün gibi
Gençliğimde ki çılgınlık gün gibi
Ömrüm akıp giderken sel su gibi
Ne dost kaldı gönül nede sevgili

Ben mi çekildim niye terk edildim
Ruhum yine yalnızlığa gömüldüm
Renkli simamla tükenmez ömürdüm
Ne dost kaldı gönül nede sevgili

Coşkûnî