Kaç yol yaşar insan
Kaç mevsim ayni koku siner yastığına
Kaç kumsal dinledi koca şehirleri kaç dudak burcundan
Kaç perde çekerdik gülüşlerimize
Ben bilemem, en çok ben bilemem; bakmayın siz..
Bugün maviden söz etmek yok.
Yeşilden haram..
Öyle devrik kadehler falan...
Ben, baca kokan bir kış gecesi öldüm.
Kapının önündeki ceviz ağaçlarından birine gömdüler kirpiklerimi, mezarlık uzaktı.
Hani küçük bir oğlan poşet giyinse çorap diye ayaklarına; yaprak kımıldamazdı..
Kayıt Tarihi : 5.2.2021 23:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yenik Bir Kış Ertesi şiiri At Dergi 1. Sayısında ( Ağustos 2019) yayınlanmıştır.
