Yeniden Gördüğümüzde Adaları
Uzaklara ulaştığında tekne
bir sağanak bastırır ve kör eder tekneyi.
Cıva bilyeleri titreşir su üstünde.
Mavi gri olan şey ise siner.
Kır evlerinin içlerinde de vardır deniz.
Hol karanlığında bir şerit.
Ağır adımlar üst katta
ve yeni ütülenmiş gülüşlerle sandıklar.
Bakır kaplardan yapılma bir Hint orkestrası.
Deniz yolundaki gözüyle bir bebek.
(Yağmur başlar yok olmaya.
Duman tökezleyen bazı adımlar atar
çatıların üstünde havada.)
Düşlerden daha büyük olan
başka bir şey daha gelir burada.
Kızılağacın harabeleriyle sahil.
Üstüne KABLO yazılmış bir tabela.
O eski fundalar ışıldar
uçarak gelen biri için.
Kayalıkların ardında zengin araziler
ve korkuluk ileri mevzimizdir
ki eliyle çağırır kendisine renkleri.
Her daim aydınlık bir şaşırtıdır
uzattığında ada elini ileriye doğru
ve çekip çıkardığında beni üzüntüden.
[“YARISI TAMAMLANMIŞ GÖKYÜZÜ”nden (1962)]
Tomas Tranströmer (1931-2015, İsveç)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 22.12.2019 06:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
NÄR VI ÅTERSÅG ÖARNA När båten nalkas därute kommer ett slagregn och gör den blind Kvicksilverkulorna ryser på vattnet. Det blågrå lägger sig ner. Havet finns också i stugorna. En strimma i farstuns mörker. Tunga steg på övervåningen och kistor med nystrukna leenden. En indisk orkester av kopparkärl. En baby med ögon i sjögång. (Regnet börjar försvinna. Röken tar några stapplande steg i luften över taken.) Här följer mera som är större än drömmar. Stranden med alarnas kyffen. Ett plakat med påskriften KABEL. Den gamla ljungheden lyser för någon som kommer flygande. Bakom klipporna rika tegar och fågelskrämman vår utpost som vinkar färgerna till sig. En alltid ljus förvåning när ön räcker ut en hand och drar mig upp ur sorgsenhet.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!