Yeniden Doğdum... Şiiri - Mehmet Arslan 3

1
Atılmıştı üzerime,
vesveseyle şeytanlar,
Besmeleye sarılıp,
sığınıyorum Rabbime,
Çekti bir el beni,
içeri alındım, feryatlar,
Işık süzmesi gözlerim,
yabancıyım kendime,
Aklımı kaçırıyorum,
ben Mevlana değilim,
Yunus Emre, Hacıbektaş,
hepside sevdiğim,
Korkudan, kan ter içinde,
bağır bağır bağırdım…

Söyle insanoğlu,
böyle körkütük nere,
Dönüyor, bak, her giden,
geldiği yere!

2
“Korkma! Hadi doğrul da,
bize geliver” dediler,
Sıralanmış, gül yollarında,
kırklarla yediler,
Renklerin tanımı yok,
adını bilemiyorum,
Yanıyorum,
bal pınarlarından içemiyorum,
İlahi bir musikiyi,
duyuyorum her yerde,
Dün gece gözlerimin önünden,
kalkmıştı perde…

Ne arıyorsun uyan,
kendine gel de,
Ey gafil ne ararsan,
cevabı sende!

3
Sordum kendi kendime,
“ne oluyor böyle bana”,
Yatağımda başladım,
bağır bağır bağırmağa,
Cevabı bilenleri,
feryat figan çağırdım,
Sesler dört bir yandan,
seslendiler bana, “haydi kalk! ”
“Bitti hayatındaki karalar,
her şey artık ak! ”
Dediler “Hey uyan artık,
rüya değil gördüğün”
Artık çözüldü,
evrendeki kördüğüm”

“Yaratılanın eşrefliği,
hak sana,
Gaflet uykularından,
artık kalksana! ”

4
“Kaldıramam bu yükü,
ne olur kıymayın bana,
Asırlardır hasretim,
adalet ve sevgiden yana,”

Dediler ki “Yürü!
Bundan sonra yolun hep ışık”
“Hak yolunda çile çeker,
kaderidir her âşık”

Anlatımı tarifsiz,
duygularımın yürüdüm,
Dün gece iliklerime dek,
sevdalara büründüm!

19 Mayıs-2001