Yeniden Diriliş Şiiri - Sinan Oğuzhan

YENİDEN DİRİLİŞ

Yine düşünüyorum, kafam allak bullak.
Güneş kadar sıcaksın düşüncelerimde.
Ah! masum duygularım;
Bahar akarsuları gibi; coşkun ve bulanık.
Ama korkutuyor beni, anılarım.
Sonsuzluklardan homurdanıyor,
Yankılanıyor, esiyor,
Kanımı donduran o hırçın, o titreten,
Yine o acımasız soğuk nameler...

Yalnızlığa, karanlığa mahkum,
Müebbet mazimi uyandırıyor.
Beynimin felçli köşelerindeki,
Ebedi uykusundan.

İstemiyorum!
İstemiyorum artık sevilmeyi,
Hele sevmeyi hiç.
İşkence dolu o anıları...
Ve kadere yenilmeyi,
Seni tanımadan önce.

Heybetli görünse de bu beden hasta,
Yorgun ve bitikti yaralı ruhum.
Velhasıl ölmüştüm artık
Seni tanımadan önce.

Yaralarımı saran, ateşli buselerindi.
Boş heybetimi dolduran,
Gözlerindeki o sıcak sevgiydi.
Zifiri karanlığı yırtan güneş,
Yeniden dirilişim sendin,
Sen deli dolu sevgilim.

17.03.1992 19:00
İSTANBUL