Ufukta batan güneş ağır ağır doğarken,
Tarih yazarım tekrar göğü yere sağarken.
Ne yılanlar doğurdu içimdeki sürüngen:
Palan asıp omzuna at koşturan eyersiz,
Korku gözünde ışık cesareti değersiz;
Derviş pazarı kurup alkışları mehdiye,
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
