Döndük işte yeniden başa
Bırakıp hatıraları bir kenara
Ve biriktirip yığın yığın
Bir rüzgâr gibi geçtik
Zamanın üstünden
Acılar sevinçler savurarak ardımızdan
Dörtnala geçtik
Yedi yılla Ereğli’den
Savruldu tel tel ayrılırken
Saçları yüreğimin
Savruldu her yanım
Ben rüzgârım anne sen taş
Ben bir uzun havayım anılar gözümde yaş
Bir karlı dağa döndü yüreğim kucaklaşırken Candaşlarımla
Lapa lapa kar yağdı dağlarıma ‘hakkını helal et’ derken
Ne kadar zordu üç kelimeye sığdırdığım
Yedi yılı üzerine iki kelime ekleyerek bitirmek
‘Helal olsun’
Bitirdik yedi yılı beş sözcükle ve ayrıldı yollar
Belki mahşere dek
Rüzgârsız dağıldı saçlarım
Ve ağlamaktan kaçan yüreğim
Sen kaç şimdi geçmiş günlerim
Ben de senden
Birer soğuk anı olsun koyup mazinin dolabına
Bozulmadan kalsın diye resimlerle
Bir rüya solgunluğunda ve kırıntısında
Kalsın hafızamda
Dönelim şimdi yeniden başa
Yeni bir yer kucak açmış benim garip
Ve kimsesiz
Hasretlerin beşiğinde büyüyen yüreğime
Nasılsa döneceğiz bir gün hepimiz öz vatanımıza
Üç beş sene de kalalım şu misafirhanede
Hasretimiz biter elbet
Gözyaşlarımız diner öz yurdunda
Diyerek sarılayım gelen her güne
Bir duanın peşinde koşayım
Başımı koyup seccadenin sükûnluğuna
Teslim olayım gönlümce
Serin bir rüzgâr uçursun ruhumu size…
Kayıt Tarihi : 8.9.2008 23:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)