Eğilmiş çiçeğe bakıyor,
İşte o an bir suskunluk
Buz tutmuş yapraklarını
Alıp gövdesinin dalına
Ilık nefesimi sürsem içine
Sonra tomurcuklara dalsak
Saklansak en kuytuda ,
Ordan toprağa delicesine..
Fidanlarımız yeşerir..
Kimbilir ,belki yüzlerce
Canlanır ,tutkular ve
yeniden çiçekler açar ,
bir yağmur sonrası
toprakta gizlice /
Ve mesut bahtiyar...
Aynur Durmuş
Aynur Durmuş
Kayıt Tarihi : 6.4.2020 21:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aynur Durmuş](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/04/06/yeniden-395.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!