Yeniden Şiiri - Ali Remazan

Yalnızca sokak ortasında vurulmakla başlasın istiyorum
Acı bir gülümsemede olmalı
Dudaklardan süzülen
Sevinç çığlıklarıyla
Adımlarımı sayarken ıssızlığın ortasında
Yeniden varolabilmayı görebilmeliyim
Yaşamın öbür adını çizerek

Yakışır mı bir ırmağın serinliğinde yalnızlığı görmek
Bir devin gözünde nasılda oynardın bir yandan bir yana
Ne de gülerdik geçmişte yaptığımız hatalara
Gelecekte işleyeceğimiz günahlara
Dökülsün isterdim yüreğinden en acı hüzünler
Buluşsun beynimdeki, çürükçül yaratıkla
Kucaklasın bütün düşlerini

Bir sabah uyanırsın ansızın güneş bir keyifte
Işıklar saçarken yeryüzüne; sıcak pırıl pırıl
Korkuları üzerinden silkmekte bir başka güzel
Yalnızca hatırlamak istediklerin kalsın yanaklarında
Birgün gözyaşlarınla sularsın belki
Acı ve tuzlu

Hiç bilemedim oysa dünyanın diliyle konuşmayı
Yürümeyi beceriyordum belki de
Koşmayı da bir o kadar
Bilerek gülmeyi de tanrı saymıştım
Yoklukların ötesinde tapılan tek insan...