Yeniden Şiiri - Aslı Özeroğlu

yeniden başlasak.
herşeye, yeni baştan..
sen hiç ağlamasan,
ben hiç başlamasam sigaraya.
hiç kırılmasa,
ışıkları seyre daldığımız camlar.
yeniden aynı hevesle, başlasam yürümeye,
olmazsa olmazım o güzelim ellerinin yardımıyla.
yeniden okula başlasam,
bana resim defteri alman şartıyla.
yeniden ilk defa aşık olsam,
sen merakla sorsan.
yeniden tuza batırıp erik yesek,
çekirdekleri uzağa atma yarışı yapsak.
yeniden aşure kokusuna boğsan her yanı.
yeniden kaçsak yağmurdan gülerek.
yeniden baksan ateşime,
düşmüş diye derinden bir oh çeksen.
yeniden kendine aldığından daha çok yemek koysan bana,
sonra da kızsan, hepsi bitecek diye.
yeniden kahkahalarla gülsek,
gülebilsek..
ne ara yerleşti içimize, yüzümüze bu hüzün?
ne ara pay ettik birbirimize,
ağlamayı, kaçmayı..
ne ara aldın payına düşeni?
ne ara çizdi zaman gözlerinin kıyısına bu çizgileri?
bak bana! ..
şimdi de benim yüzümde tutuyor çetelesini zaman..
bırak gideyim anne,
yeniden başlayamıyorsak..
benim payıma düşendi kaçmak..
hayata böyle katlanıyorum ben artık,
sadece kaçarak..
tek çarem, kaçıp yok olmak..