YENİ bilinmeyenlere yelken açan kaptan gibiyim.
Kimileri sadece "Yaşam" diyor üzerinde gittiğim bu suların adına,
(Ki onlar için hiçbir şeyin önemi olmayan insanlar)
Kimisi "Kader" diyor yaşadığı "Kederlerinden",
Kimisi "Mücadele" diyor;
Yaşadığı ve unutmaya çalıştığı yorgunluklarından....
YİNE bilinmeyenlere açtım yelkenlerimi...
Sonunu hiçbir zaman düşünmediğim....
Umutlarımı geri kazanıyorum yendiğim her hırçın dalgada,
Coşuyorum şen çocuklar gibi gördükçe üzerimdeki,
Kızıl gökyüzünde uçuşan beyaz kuşları.
Tekrar denize kavuşmanın mutluluğu üzerimde,
Geçtiğim ve ardımda bıraktığım limanın hüznü içimde...
YENİDEN açtım yelkenlerimi ey kadınım!
Bir önceki limanda vurduğun halde beni,
Taaa can evimden...
Sana inat, hayata inat, kadere, kedere inat,
Açtım yelkenlerimi.
Kirlettiğin her mutlu, her masum "An"ımı
Yıkamaya gidiyorum şimdi masmavi okyanuslara.
Yaşayacağım bu hayatı her şeye inat...
Yeni, Yine, Yeniden....
Kendine çok iyi bak! ! !
Fikret TunçKayıt Tarihi : 28.10.2013 09:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fikret Tunç](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/10/28/yeni-yine-yeniden-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!