Bir Saksı Çiçek ve "Yalnızlık"

Sen bırakıp gittin diye
"Yalnız" olduğumu da nereden çıkarttın?
Bi' kere;
Senden sonra evdeki çiçeklerin hepsi
Dostum oldu....
Onlarla ben konuştum hep,
Sen yokken, senin yerine....
Hoş sen gittikten sonra hiç açmadılar.
Bir daha gülmeyen yüzüm gibi...
Ne ben doğru dürüst biriyle konuştum,
Ne onların toprağı doğru dürüst ıslak oldu.
Evimizin perdeleri hiç açılmadı sen gittiğinden beri
Anlayacağın onlar da ben de güneşe hasret...

Ama biz hiç yalnız kalmadık.
Benim çiçeklerim vardı, onların beni.
Ama hepimiz
"Sensizdik"....