Yeni Yıla Beş Kala Şiirler

Sermayemi yedim bitirdim
Gelen yalancı baharmış
Kök salıp dal budak salınamadım
Sel alıp götürdü beni
Doğmadan öldüm tabiatın karnında
Toprak kazanamadım
Kist kaldım.

…

Güneş doğdu;
Hayat soframızın bir tepsi kenarından,
Ufuktan.
Nere gidersek gidelim giden bir tepside.
Uçan bir halının düşünde.

Öğle oldu güneş başımızda tepsi başımızda.
Gece oldu o tepsinin altındayız.
Metal yıldızlar aramızda.
Sabah oldu kurşuni tepsimize güneş doğdu.
Hayat bakır çalıyor şimdi.

…

Bel belleyen Arif,
Beli ağrıyınca bel küreğinin sapını değiştirirdi.
Şimdi doktora gidiyor.
Ameliyat olacakmış.
Köyden göçeli gurbete düşeli çok oldu.
Bağ bahçe işlerini bırakalı çok oldu.
Şimdi masa başında evrak işliyor.
Bağlı klasör bağlıyor.

…

Pembe candan doğan pembe bebek,
Annesinin sarı tenine atılıyor.
Gün ışığı bilmez
Dışarıda doğan güneşten hiç haberi yok
O güneş,
Annesinin diyarına doğan,
Ailesine yanan hanesinin aydınlatan.

Pembe bebek,
Güneşi bilince güneş benim dedi.
Senin adın Güneş.
Adını aldığın güneş bu.
O gün bugün Güneş, güneşe hayran.
Kendi kendine hayran.

Kuşluk vakti güneş iyice kızdırdı ortalığı
Güneş kız, davarının önüne ağıla çıktı
Yeni çoban, çoban Ayhan’ı görünce
İçine doğan Güneşin haberinde değildi henüz.

Güneşi mi yuttum ne oluyor bana.
Doğasını aydınlatıp ısıtan güneş, içine doğmuştu.
Sevgi içinden doğmuştu.
Neyin habercisiydi bu.
İçinin aydınlığı aşkın habercisiydi.

…

Kendi karnında bir gün
Başkasının karnında bir yıl
Bu gün yılbaşı
Saat tam on ikiyi vurduğunda
Karnım dışarıda
Bir an olsa da dışarıdayım
Samanyolunda, zamanda