Çoğunluk görmek istediği yere bakıyor, istediğini gördükçe kendini daha çok aldatıyor…
Ve işte devlet bu çoğunluğa moral veriyor… Büyün medyayı, yayın organlarını kendi havuzunda tekeline alıp, toz pembe bir dünya yaratıyor. Yaratılışa inananlar bile, sözkonusu devlet olunca, ‘’Tanrıya şirk koştu’’ğu için devletin başındakileri suçlamıyor. Çünkü aynı güç, tanrının gücü gibi, onları da pire gibi ezip yok edebiliyor. İbretlik olaylar her gün sergileniyor…
Tek ses nasılda etkili oluyor. Bütün pislikleri hasır altı edince, toz pembe bir dünya yaratılıyor. Bu ülkede yaşayan herkes kelebekler kadar özgür. Kelebeklerin nesli tükendiği için belki de…
Kötü haberlere yer yok artık. Yapmadıklarımız, yapamadıklarımız %99 olsa bile, yaptığımız %1 ile haberleri donatıyoruz.
İşçi ölümlerinde dünyada birinci sırada olsak bile, ölüm yok sayılıyor, haberlerde geçmeyince… Ölü yakınları bilebilir. Ama bu da çalışmanın ‘’fıtratında var’’, ‘’kader’’ deyince sindiriliyor ince ince…
Büyük çoğunluk, ekonomik nedenlerden dolayı çocuğunu okulda okutamıyor. Kimse de devlete dil uzatamıyor. Anayasamızda ‘’eğitim zorunludur’’ dese bile bunu kim biliyor? Zaten anayasa kitaplarda var. Kitaplarda yazan her şey hayatta olsaydı, bambaşka bir toplum olurduk. Şimdi o eskilere dalmayalım. Artık post-modern bir anayasa var. Karışıklık yaratmasın diye adına (KHK) diyorlar. Ona göre ne kadar paran varsa, o kadar vatandaşsın… Yoksa terörist sayılırsın. Tek ağızdan çıkan, şip şak fotoğraf kadar gerçek…
Çok şükür bir terör örgütü yarattık da, tek bu haber üzerinde duruyor tek ağzımız. ‘’Tek haber için ne gerek var 30-40 haber kanalına? ’’ demeyin. Yalan haber ne kadar yüksek sesle ve ne kadar çok ağızdan aynı anda çıkarsa, o kadar çok insanı aptallaştırır ve o kadar çok aptal arasında bu yalan haberler gerçek sayılır, hem öyle ki, sonunda o haberi yayanlar bile buna inanır. ‘’Ben neymişim be’’ deyip, kendi yüceliğine güvenerek dünyayı bile dizayn edebilir.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta