Yeni Şeyler Şiiri - Sibel Kaya 2

Bir dokunabilsem oraya...
Kurtarıp hımbıllığından
Yaşayan bir şeye dönüştürsem.

Yüzlerinden görebiliyorum,
O taraflarına dokunmamış kimse.
Yanaklara ateşin gölgesi değmemiş,
Kuru dal yığınları üzerinde
Bir duman tütüp duruyor yalnız.

Kalpleri atmıyor sanki!
Bir ateşin çevresinde toplanıp
Şarkılar söyledileri günlerde kalmış
Atışların gümbürtüsü...
Gençlik gibi
O da kıyıdan çekip gitmiş
Dalgalara karışarak...

Genç yüzler arıyorum şimdi.
Bu yaz gününe yakışan
Bir yüze bürümek isitiyorum sokakları.
Yeni bir şey yok diyen
Bu aşağı sarkık dudaklar
Bana hiçbir şey söylemiyor
Güzel bir güne dair.

Bir köşe bulacağım şurada...
Burada hep gençler var.
Yaz gününü bulutlarla doldurmuyor onlar.
Tam aradığım gibi bir yerdeyim
demek ki!
Şu ağacın gölgesine sığınır,
Çaycıya seslenirim.
Çayımı yudumlarım keyifle,
Her yudumda yeni şeyler bekleyerek...