Yeni Sayfalar Açıldıkça Şiiri - Necdet A ...

Güler yüzümü tamamlıyor gözlüklerim
Hatta kırışıklıklarını da gizliyor göz çukurlarımın
Ta dilimin çözüldüğünden beridir çok konuşurmuşum
Hatta iyi de küfür edermişim.
Temize çekmeden yazdığım şiirlerime
Usumdan o anda neler çözülürse onlar dökülür o günlerden beri
Kış gecelerinde yün yorgan altında yazdığım şiirlerimi
Annemin gelinlik sandığında saklardım.
Küfürler küflenmiş midir şimdi,nerden bileyim

Karşı duvarın dibindeki elektrik direğinden
Cılız bir ışık vururdu balkonumuza geceleri…
Sokaklardan elin eteğin çekildiği saatlerde
Hay Allah! annem de babam da sözleşmişçesine birden
Kaybolurlardı evimizin içinde.
Avucumun içi üşüdüğü zaman anlardım
Funda’dan başka kimselerin de üşümekte olduğunu.
Samanyolu elimde olurdu olmasına ama
Ben yine de Samanyolu’nu yakalamak için dikerdim bakışlarımı gökyüzüne
O saatlerde kaç kedi okşanmayı beklerdi hiç kestiremezdim

Parmaklarım var ya…dirgen çubuğu gibi upuzun parmaklarım
Şiirlerimi annemin sandığına saklayışım o gerillaların yüzündendi.
Bakmayın uzun boylu olduğuma kendimi tanımasam açıklamazdım
En korkak şairlerden biriyimdir kendimi bildim bileli.

Aşık olmak için çokça nedenim varken
Gölgesi hicranı parçalayan günlerin içinde
Onun bunun bahçesinden cevizler araklayışımın adı aptallık değilse nedir sahi
Öğretmenler zilinden önce tuvaletten sınıfa doğru koşarken
Toslayıp ziftli tabana yüzükoyun yıktığım yüzü kızıl saçları örgülü o kız
Ben isteseydim eğer uzatmaz mıydı elini

Bakmayın şimdi takım elbise giydiğime iki yakamı biraraya getiren kravatımı hiç çıkartmadığıma
Ne yalan söyleyeyim huylanırdım öyle artistlerden sinemalarda
Ama babamı hep beyaz gömleği köz ütüsü yemiş takım elbisesi üç düğmeli
Salardı sokağa annem ve ben babamdan hep kuşku duyardım
Adı sadece Ömer olduğu için olsa amenna
Ayhan Işık gibi, bir Küçük Hanımefendi’nin peşinden koşmasından korkardım

Yaşlandığımın ve bunun böyle birdenbire olmadığının ayırdındayım
Kopye çekmeyi sopa yemeyi Moto Guzziden düşüp
Elimi yüzümü paramparça etmeyi yumurta tokuşturmayı
Hatta zilzurna sarhoş olmayı babama karşı gelmeyi çok iyi bilirdim de
Hiç düşünmezdim Ayhan Işık’ın,Belgin Doruk’un kaybolacaklarını

Bakmayın beni güler yüzlü gösteren gözlüklerime
Kızıl saçları örgülü o kıza uzatamadığım ellerimin şimdi titremekte oluşuna
Hesapsızca kitapsızca küfür edemediğime yumurta tokuşturamadığıma
Sandıklarla birlikte yok olan şiirlerimin peşine düşmediğime
Babamı artık daha çok sevdiğime
Sokaklarda kedilerin özgürce gezemediklerine

Az konuşan korkak bir şair oluşuma hiç bakmayın