Yeni Öğrencilerim Şiiri - Erhan Erbil

Heyecan, hüzün, merak var bende,
Tayinim çıktı şimdi yeni bir memlekete,
Adını ilk defa duyduğum bir ilçeye,
Ben istedim her yeri yemyeşil diye...

Sakarya, Adapazarı, Ferizli,
Var bu şehirde bir Anadolu lisesi,
Acaip merak ediyorum yeni öğrencilerimi,
Bildiğim tek şey çok sevdiğim hepsini.

Otobüse bindim öptüm anamın elini,
Duasını aldım bu kutlu kadının her zamanki gibi,
Muavin soruyor ‘Nereye? ’ yolculuk aslında belli,
‘Sakarya’ diyorum ineceğim yeri bilmediğim
Her halimden besbelli…

Yolculuk uzun ama korkutmuyor beni,
Daha önce görev yaptığım yer kadar süresi,
Her zaman uyurdum ama uyuyamıyorum şimdi,
Gözlerim kapansa da düşünüyorum,
Yeni öğrencilerimi, gideceğim yeri…

Bir elin dokunduğunu hissediyorum,
Uyandırmaya çalışıyor beni,
‘Sakarya’ya geldik haydi kalk.’ diyor sanki bana
Gözlerimi açıyorum bu ses muavinin sesi,
Sabaha doğru uyumuşum gözüm tutmuş besbelli.

Burası Shell diyor otogar ilerde,
Firmamızın servisi birazdan kalkar hemen köşede,
Ben Ferizli’ye gideceğim diyorum servis şoförüne,
‘Tamam’ diyor üşüdüğümü yeni hissediyorum,
Kısa kollu gömlekle...

Sağa bakıyorum sola bakıyorum gözüm pencerelerde,
Dün nerdeyim bugün bilmediğim koca bir şehirde,
Kaybolmak değil bendeki korku heyecan işte,
Elimde iki valizim indim otogarın köşesinde.

On dakika sonra bir Ferizli arabası geldi,
Yerleştirdik arabanın arkasına hemen valizleri,
Kaç dakika sürer dedim şoföre yirmi dakika dedi,
Otobüsün en ön koltuğunda düşünmeye başlıyorum,
Ferizli’yi yeni öğrencilerimi…

Pencereden nereye baksam gördüğüm her şey yeşildi,
Yeşil bir vadiden yeşil bir cennete gidiyordum sanki,
İçimden ‘Geliyorum’ diyordum bekleyin beni,
Görev yapacağım Anadolu lisesi, yemyeşil Ferizli.

Birden Ferizli yazan tabelayı görüyorum,
On iki bin küsur nüfuslu bir ilçe seviniyorum,
İnternette gördüğüm belediye binasını fark ediyorum,
Şeker gibi bir ilçeye geldiğim için mutluyum.

Arabadan indim iki valizim elimde,
Tanıdık kimse yok şaşkınlık var biraz bende,
Bir güzel insan hal hatır soruyor sıcak bir şekilde,
Ve arabasıyla götürüyor beni gideceğim yere…

Eşyalarımı yerleştiriyorum direk okula gidiyorum,
Şehrin çıkışında sessiz sakin bir yerde okulum.
Sarı tabelada okulun adını okuyor heyecanlanıyorum,
Babacan bir müdür,güler yüzlü bir müdür yardımcısı
Çıkıyor karşıma heyecanlanıyorum…

Öğretmenler odasının penceresinden bakıyorum dışarıya,
Öğrencilerim geliyor birden aklıma ellerim şakaklarımda,
Yarın okul açılıyor sıra olacaklar boy boy dizi dizi orada,
Bir iç çekerek iyi ki de gelmişim diyorum bu güzel okula.

On yedi Eylül pazartesi yer Ferizli,
Fikret-İsmet Aktekin Anadolu Lisesi.
Heyecan bastı beni yine göreve başladığım ilk günkü gibi,
Okul bahçesinde sıra olmuş öğrencilerimizin hepsi bekliyor bizi,
On yedi Eylül pazartesi yer Ferizli,
Fikret-İsmet Aktekin Anadolu Lisesi.

Gözlerim gözleriyle konuşuyor önce öğrencilerimin,
Çakmak çakmak parlıyor gözleri hepsinin,
Bu çocuklar her şeyi geleceği canı ciğeri bu milletin,
Şimdiden kanım kaynadı delikanlı çocuklarına bu Anadolu lisesinin.

Heyecan, hüzün, merak var bende,
Tayinim çıktı şimdi yeni bir memlekete,
Adını ilk defa duyduğum bir ilçeye,
Ben istedim her yeri yemyeşil diye…