Yeni/le/mem Şiiri - Sevim Türkoğlu

Nasır bağlamış
mührü vuruk sıkılı yumruk
iflah olmaz bu yürek
işe yaramaya ne gerek...

can yanık öylesine
kabuk yaralar kabarık

merhem sar kapa yama
tutmaz,

üstünkörü örtülü örtüyü
aralama,

altı kaşınır dokununca...

Gönül,
kapısından uzak dur
sızma uzanarak
bırak sahipsiz aralık...

unutulmuş,
hazırlıksız hazır olmak

kolay değil,
aşk zora gelmez,
olur ses düğüm boğulur.

izin olmaz bakmaya korkaktır.

Kim bilir,
ya gözlere sinmişse dil,

gözbebeğine hapsedilen tutsak
ele/verir sıkışmış ihanet
yeltenir sakladığım firara..

ahh bilsen delen bakışların
oyan burgudur

eşeler korun dibini
pörçük kül,
kırpıntı kıvılcımlara tutuşur

anla, savaş bu kendime
galibi diz çöker teslim
yalvarır olmak istemez yenik

sürgünde ne yufka oysa yürek
çelik perde erir içinde
peşimden uzak kal,
güç tükenmekte bırak

yordu kendime karşı koymak,
karışık terse akıl
kapılı uçurumda girdap...

titreşir tel sen duymadan
sadece sesizce,
senden sakınarak.

söyleyemem dudaklarımdan
kovduğum isyankar sözleri...