Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
ŞİİRİ OKURKEN KENDİMİ BİR GEMİDE SALLANIR GİBİ HİSSETTİM.
MÜKEMMELLİĞİ ALKIŞLIYORUM.
BİR'E EMANETSİNİZ.
SELAM VE DUA İLE.
üstad şimdi yorum yapmayacağım iyi yada menfi
kafam bozuk , rasgele şiir sayfasında seni çok aradım ama bulamadım kızdım ,ne yalan söyleyeyim anlamadım ne arıyorsun neyle karşılaşıyorsun v.s v.s sevgi ve saygılarımla daha sonra yazarım.eyvallah.mustafa-sufist_05
iskeleye yanaşmadan safralarını dökmüş gemi, deniz kirlenmiş
ıssızlığı boğan yağmurlar yağmış, denizi ve güverteyi temizlemiş
sonra beraber geçilmiş dümenin başına, yelkenler fora demeden
şiir, demir alıp denizlerden, yeni hayatlara vira bismillah çekmiş/
Temiz denizlerde,güzel yolculuklara,sağlıkla.
Tebrikler...
/iskeleye yanaşmadan safralarını dökmüş gemi, deniz kirlenmiş
ıssızlığı boğan yağmurlar yağmış, denizi ve güverteyi temizlemiş
sonra beraber geçilmiş dümenin başına, yelkenler fora demeden
şiir, demir alıp denizlerden, yeni hayatlara vira bismillah çekmiş/
Ne güzel...
Kirlenen deniz de, gemi de temizlenmiş, tekrar yeni hayatlara doğru dümene geçilmiş...
Yolunuz açık olsun.
Teşekkürler güzel bir paylaşım harika bir şiir
kutlarım saygılarımla
şimdi sen canımın içi,
alınlardan damlayan terler sıralanmasa da, tespih tanesi gibi imame altına
ibadetin en onurlu şeklidir yüreği katabilmek yüreğe, kirlenmemiş haliyle
haydi, hiç görmediğim adım seslerinle yürü, denize açılan bütün sokaklara
bir martı konabilir belki omzuna, ama o ben değilim sen devam et yoluna.
****
VE FİNAL
/iskeleye yanaşmadan safralarını dökmüş gemi, deniz kirlenmiş
ıssızlığı boğan yağmurlar yağmış, denizi ve güverteyi temizlemiş
sonra beraber geçilmiş dümenin başına, yelkenler fora demeden
şiir, demir alıp denizlerden, yeni hayatlara vira bismillah çekmiş/
bir martı konabilir belki omzuna, ama o ben değilim sen devam et yoluna.
***********
Cevat Kaptan Usta Şair bu şiire nasıl yorum yazarım bilmiyorum .. yani şu an artık benimde bitmiş halim kaç saattin net başında aslında her zaman ki gibi satır aralarına girp ordaki gizli perdeleri açmayı çok istiyorum .
İlk okumam da muhşem yine çok çok güzel
Şiir dili çok güzel dolu dolu bir konu yok ki ama geçişler öyle güzel ki masal gibi diyorum ya her seferinde bambaşka bir yerdeyim farklı bir bahçe buraya bahçe demiyim ama bir fark sürekli deniz konusu var ve açık denizle yelken açan yürekler mavi dünya mı desem .
neyse bak neler diyorum ..
Cevat Kaptanın şiir denizinde olmak çok güzel ..çok şey öğreniyorum hayata yaşama dair .
daha önce Necdet Abimin dediği gibi sonları finalleri de mutlu bitmesi ayrı güzelll ..
sabah sakin kafa ile bir kez daha okur yüreğim söylerse yazarım .. senin şiire yorum yazmak hüner istiyor .
ama ben yine yürek sesim ne derse vira vira derim valla .
sadece tebrik ediyim dedim kutluyorum yüreğini emeğini
ve başarılı çalışmalarının devamını dilerim Üstad .
final de ki vuruş sözlerin çok güzledi ..
saygı sevgi benden olsun
Her zaman yolumuz açık denizlerden yana olsun ..
''yeni denizler ise her zaman yeni hayatların umutlarını doğurur.''
tam puan +ant
'
ve aynı anda ben,
seni pahalı bir gemici lokantasında ama çok uzaklarda dinliyor olacağım
sarhoşluğunu sevdiğimiz içki ve masada ikimizin kadehi, istediğimiz gibi
ve dalında bir gül, yapraklarını düşürmeden yere sen diye koklayacağım
sevdamızın adını kainata, yıldızlara bile duyurmadan böyle haykıracağım. '
Neye yarar ki Cevat bey,kirlenmişse denizler ve rota yeni denizlere niyetnmişse?..
Güzel şiire teşekkürler ve size her zamanki saygılarımla,
Ünal Beşkese
'
ve aynı anda ben,
seni pahalı bir gemici lokantasında ama çok uzaklarda dinliyor olacağım
sarhoşluğunu sevdiğimiz içki ve masada ikimizin kadehi, istediğimiz gibi
ve dalında bir gül, yapraklarını düşürmeden yere sen diye koklayacağım
sevdamızın adını kainata, yıldızlara bile duyurmadan böyle haykıracağım. '
Neye yarar ki Cevat bey,kirlenmişse denizler ve rota yeni denizlere niyetnmişse?..
Güzel şiire teşekkürler ve size her zamanki saygılarımla,
Ünal Beşkese
anlatımı mükemmel bir şiir ..sürükleyici bir roman gibi...tebrikler üstad..
YOLUNUZDA YENİ DENİZLER HER ZAMAN VAR OLSUN ÜSTAD.TEBRİKLERİMLE SELAM VE DUA.
Bu şiir ile ilgili 94 tane yorum bulunmakta