Yeni hayat Şiiri - Ertuğrul Korkmaz

Gidersem bir gün
Gözüm açık giderim biliyormusun dost.
Çünkü tadmadigim,yaşamadiğim
o kadar çok şey var ki.
Mesela ;o meşhur İstanbul'u gezmek isterdim baştan başa.
Rumeli de ufak bir gezinti.
Anadolu hisarindan kasira karşı kahvemi yudumlardim.
Yedi tepeli o şehrin altından girer üstünden çıkar; boğaz turlarina katılıp denizi hisseder, sonra da gördüğüm güzelliklerin tarihini koklamak isterdim.
Çarşilarinda kaybolmak ,farklı dillerin ortasına atılıp yabancılasmak isterdim.
Sonra; Anadolu'yu,egeyi,akdenizi,doğuyu,karadenizi
Güzel ülkemin her karışini gezerdim.
Ürgüpte balonturu yapıp,boztepede semaver cayi içerdim.mersinde kız kalesinin hikayesini dinlerdim bir rehberden.
Urfa'da balıklı gölü hayranlikla seyreder,Efes'te antik çağlara uzanirdim.
Ayak basmadik yer birakmazdim cennet vatanimda.
Sonra içime döner korkularimin üzerine giderdim.
kaybedecek hiçbir şeyi olmayan biri gibi.
Aşık olurdum mesela,güvenirdim.
Sevilmeme teranelerini bırakıp anı yaşardim.
Bir araba kiralardim çift kişilik.
Uzun yollarda kısa mutluluklar yaşardim sevdiğim kadınla.
Beraber seçtiğimiz bir şarkıda düet yapar.
Parka kapalı alanlarda uyuya kalır.
Açık hava sinemalarında öpüşürdük.
Kısada olsa tüm hayatın bize dayattığı dogmalari bırakıp.kendi bildiğimizi okurduk.
Kısaca Biraz olsun yaşadığımiza inanırdik.
Sonra benliği terkederdim.
kirmazdim kimseyi kiyamazdim.
Zalimliği soyunur mazlumlugu giyinirdim üstüme.
Dünyayı yok sayardim doyardim gözümün gördüğüne.
ölümlü aşklari es geçip ölümsüzü arardım.
Ve ölürdüm sonkez bir daha ölmemek üzere.
Ve yaşardim ilk kez küllerimden yeniden doğardim.