gün yola çıkmış
kendi başına
sıcak yatağından
kolunda azık sepeti
ilerlemiş yolunda
seksek oynayarak
ıslık çalarak
dağ bayır ova
bulutların arasından
kartal yuvalarını
selamlamış
sıyrılmış sivri taşlardan
çatık kaşlı bakışlardan
anlaşmış
tüm engellerle
güreşmiş saniyelerle
gücü yetmemiş
sırtı yere değmiş
sonunda
kendini bitirivermiş...
Kayıt Tarihi : 4.2.2006 15:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!