Yeni Dünyalara Yol Almak Şiiri - Atilla Ün

Bir sabah durgunluğunda yola koyuluyoruz
Sonsuz ufuk çizgisinde yol alıyoruz
Yeni dünyalar kurmaya açılıyoruz
İstanbul arkamızda uzaklaşıyor
Yol aldıkça şehir tenhalaşıyor
Denizin sokakları, dehlizleri, kaldırımları yok
Alabildiğine su
Suyla kucaklaşıyor
Martılarla, gökyüzüyle selamlaşıyoruz
Susmuyoruz
Susunca kilitleniyor dünya
Kelimeler dolanıyor birbirine
Tüm kapılar kapanıyor
Kaşlarını çatınca, havada asılı bulutlar kararıyor
Gökyüzünde yağmur bulutları beliriyor
Bir fırtına bir boran
Bardaktan boşanırcasına yağıyor yağmur
Yolumuzdan alıkoyuyor

Oysa biz denizin üstünde
Susmuyoruz
Kelimeleri yürütüyoruz su üstünde
Şiirler yazıyoruz yeni dünyalara
Güveniyoruz kendimize
Yolumuza devam ediyoruz
Susmuyor, konuşuyoruz
Ve yeni dünyalar kurmaya yol alıyoruz