Geçmiş fırtınalarda iskeleye bağlı ipleri kopmuş bir küçük sarı sandal, dikmiş burnunu açığa doğru, giderek kayboluyor gözden dalgalana-dalgalana…
Ama yeni doğan güneş bir kocaman gemi yanaştırıyor limana…
Geçmiş fırtınalarda bütün taze dalları kırılmış bir yalnız ağaç, keskin baltadan saklandığı arka bahçede, sararmadan döküyor yapraklarını ağlaya-ağlaya….
Ama yeni doğan güneş ışık ve yaşam oluyor bir koca ormana…
Yani ne iskelemiz boş kalır ne de arka bahçemiz…
Ne denizimizi ve mavimizi kaybederiz ne de ormanı ve yeşilimizi….
Yeter ki yeni bir güneş doğsun üstümüze ve biz umudu tüketmeyelim….
Ne geçmiş fırtınalar kalır yaşamımızda ne de yaşanmış karanlıklar…
.
(2017 yılından kalma bir günaydın yazısı)
Kayıt Tarihi : 8.7.2023 01:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!