Mutlu yıllar diliyorum kendime,
Yeni bir yaşa daha girerken...
Mütemadiyen düşüktü yüzüm,
Ağlamayı çok eksik etmedim,
Ama pek de yalnız bıraktım onu.
Kendi ruhuma sarılmaktan başka çare bulamamıştım;
Ya da sık sık kötülük tüketmekten...
Ve yine oturmuş, buradayım.
Sessizliği içmiş,
Sanırsın hiçmiş gibi.
Bazen öyle bir varım,
Bazen de öyle bir yokum ki;
Kimin doğumunu kutlayayım?
Baştan aşağı sevgiydim,
Şimdi nefret.
Kime neyi kutlattırayım...
Kayıt Tarihi : 8.3.2024 00:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!