Yeni Bir Şiire Neden Olan Şiir

ne zaman gerek kalmaz tek bir şiire daha
satsam şimdi sözcüklerimi
hiç bilmediğim yabancı bir dile
adının benim olmuş başharfi karşılığında

hangi ressama satsam da renklerimi
benim olsa gözlerinin kahverengi maviliği

artık daha çok ders kitabı
ve daha çok sigara
ben böylesine uzakken
yürüdüğün yollara
bilsen nasıl yabancıyım
bu insan gibi şehirlere
doğrusu çok ağladım bazı akşamüstlerinde
bulutların da yardımıyla

satsam şimdi gözyaşlarımı toprağa
sana benzeyecek bir çiçek karşılığında

sesini duydum dün gece
loş bir sokakta yürüyordum
dönüp bakmadım
orda değildin
biliyordum...

satsam şimdi gecelerimi güneşe
bana ''iyi geceler'' dediğin
uzak,tek bir gece hatrına...

har-canan günlerimin uykusuzluğuyla
gözlerimi kısarak baktım güneşe
ve aynı nedenle değilse de
gözlerimi hep kısarak baktım
gözlerinin rengine
ve hep gözlerimi kısarak
ve hep utanarak
ne gözlerine bakabildim
ne de başka bir yere...

satsam şimdi güneşimi gözlerine
bakışından süzülen buğulu bir hare karşılığında

dün gece ay dolunaydı
benim de yakın gözlüklerim vardı
yürüdüm biraz ışıksız sokaklarda
sesini duydum
dönüp bakmadım,
yürüdüm
ve sonra yol boyu ağladım
sana benziyor diye
sokak lambasının altından geçen kadın

satsam şimdi yakın gözlüklerimi bir eskiciye
bana doğru attığın tek bir adım karşılığında

sesini duydum dün gece
dönüp bakmadım
.
.
.
.
biliyor musun Füluğ
dün gece bana
''iyi geceler'' dedi...