İnsanlık kabuğunu atarken,
Nefretten, şiddetten, savaştan kurtuluyor,
Sevgili Dost, Her şeyden önce insanız,
Sonra gelir diğer her şey,
Keşfetmeye duruyor kendini insanlık,
İnsan olmak bu kadar zor olmamalıydı,
Allah’la konuştuğumuz ruh gününde, herkes birdi, beraberdi,
Hepimiz Allah’a aynı anda cevap vermiştik,
Ne oldu sevgili dost,
O günden bu güne, kim bizi değiştirdi,
Neden kimliklerimiz farklı,
Neden birbirimize düşmanız,
Hepimizin damarında akan şey kan değil mi?
Hepimizin vücudunda aynı kalp yok mu?
Ne oldu bize sevgili dost,
Ne kadar yabancılaştık birbirimize,
Tenimizdeki renkli perde de mi suç,
Yoksa beynimizdeki et parçasında mı?
Söyler misin sevgili Dost,
Nasıl bir rüyadayız,
Nasıl birbirimize düşman olduk,
Anne babanı sen mi seçtin,
Doğacağın eve sen mi karar verdin,
Yaşadığın şehri sen mi seçtin,
Yaşadığın ülkeyi sen mi seçtin,
İnandığın Allah’a sen mi karar verdin,
İnandığın Peygamber’e sen mi karar verdin,
Söyler misin sevgili dost,
Gerçekten her şeye sen mi karar veriyorsun,
Yoksa etrafındaki kişilere göre mi şekilleniyorsun,
Sevgili dost söyle,
Seni bana düşman eden şey ne,
Söyle sevgili Dost söyle,
Nedir bana karşı bu kinin ve nefretin,
Yeryüzü bu kadar genişken,
Nedir bu toprak kavgan,
Nedir bir parça toprak için insan öldürmen,
Söylesene: ya öldürdüğün karşı tarafta sen olsaydın,
Attığın her bomba senin üzerinde patlasa,
Sevinir miydin, üzülür müydün,
Nedir bu nefretin , nedir bu kinin,
Dünyadaki çoğu toprağın boş durduğundan haberin yok mu?
Yoksa Tanrıyı bahane ederek mi insanları öldürüyorsun,
Yoksa bilmiyor musun? hiçbir dinde Tanrı: “insanı öldür” demiyor,
Tanrı her zaman insanları yaşatmayı öğütler,
Tanrının yeryüzünde 124 milyar insanı doyuramayacağından mı korkuyorsun,
Aç kalma korkusundan mı, kardeşini yiyorsun?
Kardeşini yiyince doyacağını mı sanıyorsun,
Korkma elindeki bir parça peynirle de doyar insan,
Özüne dön ey insan, ey dost,
Senin özünde kötülük olamaz,
Sen her zaman iyilik için yaratıldın,
Çıkar üstündeki kandan örülmüş gömleği,
Giy üstüne nurdan hırkayı,
Barış ilk önce kendinle,
Git aynaya bak, sorgula kendini,
Neredesin ve ne yapıyorsun,
İnsanları öldürmek için mi yaşayacaksın,
Yoksa insanları diriltmek için mi?
Bütün düşüncelerden uzaklaşarak,
Sadece içindeki insanlık özüne sor bunu,
Senin özün tertemiz,
Meleklerden daha temiz bir öze sahipsin,
Arındır ruhunu bütün kötülüklerden,
Sadece iyiliğe ve güzelliğe odaklan,
Kendini keşfet,
Keşfetmenin yolu sorgulamaktan geçiyor,
Sorgula yeryüzünde ne varsa,
Ara hakikatin özünü,
Bulacaksın inanıyorum,
Senin özünde barış var,
Sen yeryüzünün ışığısın,
Renk, dil, ırk, düşünce farketmeden,
Sarıl sarılabildiğin kadar,
Sadece sevgini paylaş benimle,
Senin sevgine ihtiyacı var tüm dünyanın,
Sevgini paylaşmakla inan hiçbir şey eksilmez,
Sevgiyle yaşar insanın özü,
İlk önce barış tüm fikirlerine karşı,
Kavga ettiğin düşünceleri bırak bir tarafa,
Her şeye sevgiyle bak! sevgili dost,
Her şeyi sevgi gözüyle gör,
Her şeye sevgiyle sarıl,
Her şeyi sevgiyle öp,
Kalp çok değerlidir,
Kalp kırma sevgili dost,
Kalpleri onar sevgiyle,
Dağıt etrafa sevgi gülünü,
İncitme etrafındakileri,
Bütün canlılara sevgiyle yaklaş,
Hepimiz biriz,
Farklılıklarımız zenginliğimizdir,
Bu kadar büyük bir zenginliğe sahip çıkmalıyız,
Sevgilisinden ayrılmak istemeyen aşık gibi sarıl,
Sarıl Barışa, sarıl sevgiye,
Yeni bir dünya yarat insanlık için,
Barış ve sevgiyle…
Serhat Güneri
Kayıt Tarihi : 5.12.2023 00:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir hayal, bir güfte , bir beste, artık tamamlanmak için sabırsızlıkla yeni bir diriliş bekliyor. Uyan ölüm uykularından uyan!
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!