kuru kahve yanığı acısındadır akşam
sütlenmiş imgelerde sessizlik örülmüş
iç çekişmelerde ipe serilmiş anılar
şarkı eşliğinde ses telleri kördüğüme çözülmüş
sözcükleri boşluğa serpebilirsen serpele
düştükleri yerde gerçek gibi görülmüş
yüzünden belli adamlar kent gibi buz keser
sevileri darmadağınık omuzlarına gömülmüş
dizeler izlenmiş küllü parmaklarda
günlük okunan kitaplar imbiklenmiş süzülmüş
yaşlı yorgun ağaçlar özsularını dikerek
damarları çatlayacak sağa sola yamulmuş
şiir yazmayanlar şiir okumayanlar
sevişiyor sayılır mı duyanlar üzülmüş
incecik sözcükler oya boncukları gibi
kirpiklerine bir bir dizen susuşlarda azalmış
giderken kalan ebruli bir çizgi
uykular yokuştadır yeni bir dile sarılmış
08:15 13.08.2009denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 14.8.2009 06:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!