Umudun azaldığı şu karanlıkta, ellerim yüreğimin üstünde
Kendimi yıkmadan; gönlümü zamana bağladım
Ve
Köşeme çekildim
Sabırla bekliyorum
Sabahı
Her doğuşu
Ayrı
Bir umut olan
Karanlığı yırtarak
Mavi göğün kucağından
Gelen
Güneş'in doğuşunu bekliyorum
Ve kendimi
Yeniden bir devrana hazırlandım
İçinde kimsenin acılarına gülünmediği
İçinde kötülükler
İçinde zerre kadar bencillik
İçinde kadın-erkek
Eşitsizliği olmadığı
İçinde kader-yazgı
İçinde devlet
İçinde dincilik
İçinde ırkcılık
İçinde bayraklar
İçinde bilime düşman düşünceler
İçinde zengini, fakiri olmayan
İçinde tüm insanların kardeş olduğu
Bir evrene bıraktım
Yeni ve eski yaralarımdan çok uzak, çok uzak bir yeni zamana
Mehmet Çobanoğlu
12.02.2023
İstanbul
Kayıt Tarihi : 12.2.2023 18:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!