Yeni Bir Başlangıç Şiiri - Yolcu Yol

Kurduğum tüm umutlarımın tek şahidiydi yazdıklarım.
Her günüm yeni bir başlangıçtı sanki hayata.
Ve aşk diye başlıyorum satırlarıma.
Her hecesinde adın yazılıyor dudaklarıma.
Yaza bildiğim kadar yazıyorum.
Şimdi sen diye başlıyorum satırlarıma.

İçimde sen varsın, dışımda sen.
Kalbimde sen.
Aklımda sen.
Dünyamda sen varsın, ahiretim sen.
Adım sen.
Vuslatım sen.
Sesimsin, sessizliğimin dilisin.
Nefesimi kesen tek nedensin.

Tüm sesleri tek bir notaya işleyen enstrüman gibi hislerim.
Sadece sen kokan bir baharın içindeyim.
Bir yanım yalnızlık.
Bir yanım hasret.
Özleten sen, özleyen ben.
Sevdiren sen, sevilen ben.
En güzel şeysin yüreğime seslenen.

Direnemiyorum.
Nefessiz kalıyorum.
Sensizlik ilişiyor mısralarıma.
Ellerimde ellerini, seve bilme ihtimalini düşünüyorum.
Dua dua aşk dokuyorum.
Sensizliğim eylül hüznü.
Sen yoksun; ama ben seni düşülüyorum.
Ve gölgesinde yaşadım hüznün karanlığını.
Gidişin ölümdü.
Son bir defa bakamadan gözlerine, ruhum sensizliğin harabesine döndü.
Aklım durmuş.
Dilim susmuş.
Hüzünlerim var yarına ait olmayan.
Yaşadığım koca bir hayat.
Yaşayamadığım koskocaman sensizlik.
Şimdi ömrümün neresindeyim bilemiyorum.

Hep eksik kalıyor cümleler.
Sus pus olmuş hayat.
Ve ben yine seni yaşıyorum ruhumun derinliklerinde.
Aşkın ummanında.
Dolunayın ışığında.
Akşamın mehtabında.
Muradımı bekler gibi seni bekliyorum.
İlk günün heyecanı ve sevdanın kördüğümü gibi.