Söylesene hayat kaçıncı kurbanınım senin,
Kaçıncı kez sahtekarlığınla örttün yüzümü,
Kaçıncı yalanının öznesi,
Kaçıncı övgünün yalanıyım,
Gecelerle kararttın gözümü,
Gün ağarırken gözlerim kamaşıyordu,
Lakin geceye göz yummamıştım,
Pusuda bir kaplan gibi karanlığa silah çekmiştim,
Şimdiyse ondan bu amakarlığım,
Kalbim, berdoş gecenin karanlığı indi onada,
Sorma bu karanlığın nerden geldiğini,
O senin yarattığın geceden,
İşte kaçıncı olduğum burada gizli,
Sayısızın içinde olduğum,
Çok belli,
Senin verdiğini bizden gece aldı,
Ölüm dediğiniz nedir ki,
Ölümden uyananlara sorsanız,
Anlatırlar size,
Ruhunu teslim etmenin hafifliği,bizim içimizde...
Kayıt Tarihi : 20.2.2009 14:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!