Bir tek olarak geldim dünyaya. Ama zamanla ikiye ayrıldım. Sonra çarpıldım kendimle ve yüzlerce ben oldum. Sonra bölündüm milyonlarca parçaya, çürüdüm yavaş yavaş...
Zamanla çürüyen etimi leş hayvanları yedi, onlarda hissettim kendimi ve toprakta aynı zamanda. Ama ruhum bilinmeyen bir konaktaydı. Alevler beni yaktı, ruhumu yeniden yaptı. Aradım parçalarımı, topladım benden alan herşeyden.
Ve yeniden doğdum küllerimden!
Deli ZerenKayıt Tarihi : 14.9.2004 04:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!