570
koşuyordunuz, kelimeler aksak öznesiz bir çatıya bağlanıyordu
ve suskun, nadasa bırakılan cümleler kasidelere ulanıyordu…
610
adımlarımı kanatan tehcirlerde ulaktım, vezin aruza durdu yeniden
haritalarda değişti çizgiler,aydınlandı anne öğretileri yeniden.
632
kuytu bir ölüm arıyorum kendime. hüznün katık olduğu şiirlerim var
gittikçe kararıyor Medine,hiç yıldızlar kadar ağladığım görülmedi.
Kayıt Tarihi : 6.6.2007 12:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!